De inspecteur is van mening dat de inkomsten van een dagbladbezorger zijn aan te merken als resultaat uit overige werkzaamheden (ROW). De bezorger meent dat de inkomsten die hij ontvangt voor het bezorgen van kranten kwalificeren als loon uit dienstbetrekking. Het Hof stelt de inspecteur in het gelijk.
Het Hof leidt uit de feiten af dat de bezorger vrij was zich bij zijn werkzaamheden door een door hemzelf uit te kiezen persoon te laten vervangen.
Dit betekent dat de bezorger niet verplicht was om de arbeid persoonlijk te verrichten. Hierdoor is niet aan alle voorwaarden voor loon uit dienstbetrekking voldaan.
Dat belanghebbende zich persoonlijk feitelijk nooit heeft laten vervangen, doet hier niet aan af. Ook de geringe beloning maakt dat niet anders. Het hof merkt in dit verband ook op dat het niet aan de belastingrechter is een uitspraak te doen over de hoogte van het loon of de arbeidsvoorwaarden.
De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie ongegrond.
Hoge Raad: ECLI:NL:HR:2018:173
Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden: ECLI:NL:GHARL:2017:8427