Een werkgever moet voor elk afzonderlijk loonbestanddeel een keuze maken tussen werknemersloon of eindheffingsloon werkkostenregeling. Op welk moment moet u deze keuze maken? Wat als u geen keuze maakt?
Uiterlijk kiezen op genietingsmoment
Een werkgever maakt de keuze tussen eindheffingsloon en werknemersloon uiterlijk op het moment van vergoeden, verstrekken of ter beschikking stellen. U hoeft dus niet vooraf – bijvoorbeeld aan het begin van het jaar – te kiezen.
De keuze blijkt bijvoorbeeld uit de administratie, waarin de werkgever de vergoeding, verstrekking of terbeschikkingstelling opneemt als eindheffingsloon of als werknemersloon. Deze keuze hoeft u niet bij de Belastingdienst te melden.
De werkgever kan niet met terugwerkende kracht loon aanwijzen als eindheffingsloon. Heeft de werkgever een keuze gemaakt, dan is die keuze definitief.
In de situatie dat de werkgever per ongeluk een verkeerde keuze heeft gemaakt, mag u deze wel aanpassen. Bijvoorbeeld als u een vergoeding als eindheffingsloon heeft behandeld terwijl u met de werknemer had afgesproken dat dit werknemersloon zou zijn. U herstelt de fout door de aangifte te corrigeren en de administratie aan te passen.
Geen keuze gemaakt
Heeft de werkgever het loon niet aangewezen als werknemersloon of eindheffingsloon, dan gaat de Belastingdienst ervan uit dat het loon:
- werknemersloon is als het genoten is in een vorig kalenderjaar
- eindheffingsloon is als het loon genoten is in het lopende kalenderjaar en voldaan is aan de gebruikelijkheidstoets
Als een werkgever voldoet aan de voorwaarden en grensbedragen van de gerichte vrijstellingen, gaat de Belastingdienst ervan uit dat u die vergoedingen, verstrekkingen en terbeschikkingstellingen heeft aangewezen als eindheffingsloon.
Altijd werknemersloon of eindheffingsloon
Sommige loonbestanddelen zijn verplicht werknemersloon of eindheffingsloon. Meer informatie hierover vindt u in paragraaf 10.1.3 Handboek Loonheffingen.