De Hoge Raad oordeelt dat een Nederlandse skilerares die in een periode van onbetaald verlof in Oostenrijk skilessen geeft, verplicht verzekerd is in Nederland. Volgens het Europese Hof van Justitie is op basis van Verordening EEG 1408/71een werknemer die werkzaamheden in 2 lidstaten verricht verzekerd in het woonland.
De skilerares bleef tijdens de periode van onbetaald verlof in dienst bij haar Nederlandse werkgever. Hierdoor heeft ze in Nederland in ten minste één tak van sociale zekerheid – in dit geval de Werkloosheidswet – de hoedanigheid van werknemer in de zin van de socialezekerheidswetgeving behouden. Daarom moet zij ook tijdens de periode van onbetaald verlof worden beschouwd als een persoon die werkzaamheden in loondienst in Nederland uitoefent.
De werkzaamheden in Nederland zijn substantieel en van betekenis. Deze uitleg is in overeenstemming met de doelstelling van de aanwijsregels die beogen het vrije verkeer van werknemers te bevorderen en administratieve complicaties te vermijden.
De Hoge Raad concludeert dan ook dat de Nederlandse socialezekerheidswetgeving van toepassing is en verklaart het beroep in cassatie ongegrond.
Hoge Raad: ECLI:NL:HR:2018:49